Turcja dalej w grze.

                                       WIG   układ dzienny (źródło: www.biznesradar.pl)


Jak wspominałem przed tygodniem wybicie z krótkoterminowego podwójnego szczytu indeksu WIG było wskazówką, że rynek może mieć ochotę na przetestowanie lipcowego dołka. Strach, który pojawił się "niespodziewanie" odkrywając  problemy Turcji powoduje, że w serwisach finansowych zaczęły pojawiać się artykuły o ewidentnie pesymistycznej wymowie skłaniając sporą część inwestorów znajdujących się po stronie kupna do zamykania pozycji.

Jeżeli ten scenariusz w dalszym ciągu będzie realizowany, to na przestrzeni kilku, kilkunastu tygodni jest szansa na utworzenie się drugiego dołka (wspominałem o tym ostatnio) tworząc formację odwrócenia trendu spadkowego.

WIG  skala miesięczna (źródło:  www.biznesradar.pl)

Cały czas warto mieć w pamięci wykres długoterminowy indeksu i formacje jakie tworzą się na oscylatorach.  Zaletą wykresów miesięcznych jest odrzucenie szumu informacyjnego jaki tworzy się na mniejszych interwałach, a tym samym spojrzenie na rynek w sposób bardziej obiektywny.  Wielu komentatorów rynkowych skupia się na tym co już się wydarzyło ekstrapolując w przyszłość pesymistyczne wizje.  W pewnym momencie (po uprzedniej konsolidacji) rynek rusza z impetem w górę zostawiając sporą część inwestorów bez pozycji,  nie mówiąc już o tych  którzy zajęli krótkie pozycje. Tak się dzieje za każdym razem i jest to w pewnym sensie niezwykłe.

Obserwując polski rynek akcji od ponad 22 lat (i będąc jego aktywnym uczestnikiem) widziałem już chyba wszystko:  od nagłych załamań indeksów poprzez kilkuletnie zniechęcające konsolidacje, aż po cudownie niespodziewanie pojawiające się  fale wzrostowe. Co charakterystyczne ich początki przypadały zawsze w okresach często występującego ekstremalnego strachu przed przyszłymi mającymi nastąpić wydarzeniami, które ostatecznie okazywały się przysłowiową burzą w szklance wody.

A teraz kilka moich przemyśleń :

Aktualnie pojawia się coraz więcej opracowań na temat problemów Turcji i spadku wartości liry mogących spowodować podobne problemy w kilku europejskich krajach o niestabilnej polityce fiskalnej i sporym zadłużeniu budżetowym. Czy nie zastanawia Was, dlaczego przy rekordowo wysokim ( jak na kraje strefy euro) polskim wzroście PKB przekraczającym po raz kolejny 5% nasze akcje są tak słabe? Ktoś powie : ale przecież giełda dyskontuje wydarzenia w gospodarce?...

Zadam pytanie retoryczne : Dlaczego indeks cenowy całego rynku od marca ubiegłego roku znajduje się w dynamicznym trendzie spadkowym a udział inwestorów indywidualnych w obrotach giełdowych za ostatnie 12 miesięcy spadł do jedynie 12 procent?!  Dlaczego pomimo kilku ewidentnych "wałków" w ostatnim roku na GPW [nie będę wchodził w szczegóły, bo wiem jak wygląda schemat uciszania niewygodnych blogerów] traktuje się to jako znikomą szkodliwość społeczną?  Odpowiedź jest powszechnie znana : brak wiedzy co do ostatecznego kształtu likwidacji OFE, brak konkretów odnośnie Pracowniczych Programów Kapitałowych (PPK), które wchodzą w życie od lipca 2019 roku, spór na linii Parlament Europejski - Rząd w kwestii praworządności i poszanowania Konstytucji, traktowanie drobnych inwestorów jako dawców kapitału itd. Pytania i odpowiedzi można by mnożyć.  Wspominając o tym staram się  spojrzeć oczami inwestorów zagranicznych i prawdę mówiąc coraz mniej im się dziwię. Myślę, że ten krótki wywód w pewnym sensie wyjaśnia  słabość GPW zwłaszcza w zakresie indeksów grupujących mniejsze podmioty. A może w całym tym pesymizmie tkwi metoda?  Strach, który nakręca spadki w ogólnym zarysie zawsze w przeszłości okazywał się zbawienny na dłuższą metę. Czy tak będzie tym razem - myślę, że odpowiedź otrzymamy jeszcze tej jesieni.